ก็ไม่เคยจะคิดเลย ไม่เคยเลย
K̆ mị̀ khey ca khid ley mị̀ khey ley
Aku tak pernah memikirkannya, tak pernah
เธอทำให้ฉันต้องรู้สึก แบบที่ไม่เคย จะคิดว่ารู้สึก
Thex thảh̄ı̂ c̄hạn t̂xng rū̂s̄ụk bæb thī̀ mị̀ khey ca khid ẁā rū̂s̄ụk
Kau membuatku merasa seperti aku tak bisa melakukan apapun untukmu
เป็นเพราะเธอ เข้ามา ทุกครั้งที่ฉัน หลับตา
Pĕn pherāa ṭhex k̄hêā mā thuk khrậng thī̀ c̄hạn h̄lạbtā
Itu karena kau datang setiap kali aku memejamkan mata
แต่ก็คงเป็นเรื่องเดิม ที่ซ้ำเติม บางเรื่องที่เราต้องเก็บเอาไว้
Tæ̀ k̆ khng pĕn reụ̄̀xng deim thī̀ ŝảteim bāng reụ̄̀xng thī̀ reā t̂xng kĕb xeā wị̂
Tapi itu masih cerita yang sama yang memperburuk beberapa hal yang perlu kita pertahankan
มันเหมือนกำแพง ที่กีดกันไว้ ให้เรา ไม่เข้าใจ
Mạn h̄emụ̄xn kảphæng thī̀ kīdkạn wị̂ h̄ı̂ reā mị̀ k̄hêācı
Ini seperti tembok yang menghalangi kita untuk saling memahami
อยู่อย่างนี้ ไปทำไม ในเมื่อสี่งที่เราทำ มันๆ รู้สึกเหมือนกัน
Xyū̀ xỳāng nī̂ pị thảmị nı meụ̄̀x s̄ī̀ ng thī̀ reā thả mạn«rū̂s̄ụk h̄emụ̄xn kạn
Mengapa tetap seperti ini ketika semua hal yang kita lakukan merasakan hal yang sama?
แล้วทำไม เราต้องมาทำใจเหมือนกลัว ไม่มีวันนั้น
Læ̂w thảmị reā t̂xng mā thảcı h̄emụ̄xn klạw mị̀mī wạn nận
Jadi mengapa kita harus bertindak seperti kita takut?
ที่เรา อยู่ด้วยกัน จนมาวันนี้ฉันแค่สงสัย
Thī̀ reā xyū̀ d̂wy kạn cn mā wạn nī̂ c̄hạn khæ̀ s̄ngs̄ạy
Bahwa kita akan bersama sampai hari ini aku hanya merasa penasaran
ว่ามันเป็นไปได้ไหม ไหม ความรักมันแค่ใช้ใจใช่ไหม ไหม
Wā mạn pĕn pị dị̂ h̄ịm h̄ịm khwām rạk mạn khæ̀ chı̂ cı chı̀ h̄ịm h̄ịm
Mungkin atau tidak, apakah cinta hanya untuk hatimu, kan?
แค่นี้มันยังไม่พอใช่ไหม ไหม แค่นี้มันยังไม่พอใช่ไหม
Khæ̀ nī̂ mạn yạng mị̀ phx chı̀ h̄ịm h̄ịm khæ̀ nī̂ mạn yạng mị̀ phx chı̀ h̄ịm
Bukankah ini cukup? Apakah ini masih tak cukup?
(มันพอได้ไหม)
(Mạn phxdị̂ h̄ịm)
(Apakah itu cukup?)
แล้วมันเป็นไปได้ไหม ไหม ความรักเป็นเรื่องของเราใช่ไหม ไหม
Læ̂w mạn pĕn pị dị̂ h̄ịm h̄ịm khwām rạk pĕn reụ̄̀xng k̄hxng reā chı̀ h̄ịm h̄ịm
Apakah mungkin bahwa ini adalah cinta yang kita miliki?
ไม่ต้องไปแคร์อะไร ใครเรารักกัน อย่างอื่นไม่สำคัญ
Mị̀ t̂xng pị khær̒ xarị khır reā rạk kạn xỳāng xụ̄̀n mị̀ s̄ảkhạỵ
Tak perlu pedulikan apapun, siapapun yang kita cintai, tak ada lagi yang penting
ต้องมีสักวัน เราจะมีวันนั้นใช่ไหม
Txng mī s̄ạk wạn reā ca mī wạn nận chı̀ h̄ịm
Pasti ada hari, kita akan memiliki hari itu, kan?
โลกของเรามันแตกต่างกันเหลือเกิน คงไม่มีอะไรที่มันยากเกิน
Lok k̄hxng reā mạn tæk t̀āng kạn h̄elụ̄xkein khng mị̀mī xarị thī̀ mạn yāk kein
Dunia kita sangat berbeda, namun itu tak ada yang terlalu sulit
(แค่เราจับมือกัน)
(Khæ̀ reā cạb mụ̄x kạn)
(Hanya kita yang berpegangan tangan)
ในเมื่อสี่งที่เราทำ มันรู้สึกเหมือนกัน
Nı meụ̄̀x s̄ī̀ ng thī̀ reā thả mạn rū̂s̄ụk h̄emụ̄xn kạn
Ketika empat hal yang kita lakukan rasanya tetap sama
แล้วทำไม มันต้องมาทำใจกลัวไม่มีวันนั้น
Læ̂w thảmị mạn t̂xng mā thảcı klạw mị̀mī wạn nận
Lalu mengapa kau harus takut akan hari itu?
ที่เรา อยู่ด้วยกัน แค่วันนี้ต้องเลิกสงสัย
Thī̀ reā xyū̀ d̂wy kạn khæ̀ wạn nī̂ t̂xng leik s̄ngs̄ạy
Bahwa kita akan bersama, hanya hari ini, kita harus berhenti merasa penasaran
ว่ามันเป็นไปได้ไหม ไหม ความรักมันแค่ใช้ใจใช่ไหม ไหม
Wā mạn pĕn pị dị̂ h̄ịm h̄ịm khwām rạk mạn khæ̀ chı̂ cı chı̀ h̄ịm h̄ịm
Mungkin atau tidak, apakah cinta hanya untuk hatimu, kan?
แค่นี้มันยังไม่พอใช่ ไหม ไหม แค่นี้มันยังไม่พอใช่ไหม
Khæ̀ nī̂ mạn yạng mị̀ phx chı̀ h̄ịm h̄ịm khæ̀ nī̂ mạn yạng mị̀ phx chı̀ h̄ịm
Bukankah ini cukup? Apakah ini masih tak cukup?
(มันพอได้ไหม)
(Mạn phxdị̂ h̄ịm)
(Apakah itu cukup?)
แล้วมันเป็นไปได้ไหม ไหม ความรักเป็นเรื่องของเราใช่ไหม ไหม
Læ̂w mạn pĕn pị dị̂ h̄ịm h̄ịm khwām rạk pĕn reụ̄̀xng k̄hxng reā chı̀ h̄ịm h̄ịm
Apakah mungkin bahwa ini adalah cinta yang kita miliki?
ไม่ต้องไปแคร์อะไร ใครเรารักกัน อย่างอื่นไม่สำคัญ
Mị̀ t̂xng pị khær̒ xarị khır reā rạk kạn xỳāng xụ̄̀n mị̀ s̄ảkhạỵ
Tak perlu pedulikan apapun, siapapun yang kita cintai, tak ada lagi yang penting
ต้องมีสักวัน เราจะมีวันนั้น ใช่ไหม
Txng mī s̄ạk wạn reā ca mī wạn nận chı̀ h̄ịm
Pasti ada hari, kita akan memiliki hari itu, kan?
ความรักมันแค่ใช้ใจใช่ไหม ไหม
Khwām rạk mạn khæ̀ chı̂ cı chı̀ h̄ịm h̄ịm
Cinta hanya untuk hatimu, kan?
แค่นี้มันยังไม่พอใช่ไหม ไหม แค่นี้มันยังไม่พอใช่ไหม
Khæ̀ nī̂ mạn yạng mị̀ phx chı̀ h̄ịm h̄ịm khæ̀ nī̂ mạn yạng mị̀ phx chı̀ h̄ịm
Bukankah ini cukup? Apakah ini masih tak cukup?
(มันพอได้ไหม)
(Mạn phxdị̂ h̄ịm)
(Apakah itu cukup?)
แล้วมันเป็นไปได้ไหม ไหม ความรักเป็นเรื่องของเราใช่ไหม ไหม
Læ̂w mạn pĕn pị dị̂ h̄ịm h̄ịm khwām rạk pĕn reụ̄̀xng k̄hxng reā chı̀ h̄ịm h̄ịm
Apakah mungkin bahwa ini adalah cinta yang kita miliki?
ไม่ต้องไปแคร์อะไร ใคร เรารักกัน อย่างอื่นไม่สำคัญ
Mị̀ t̂xng pị khær̒ xarị khır reā rạk kạn xỳāng xụ̄̀n mị̀ s̄ảkhạỵ
Tak perlu pedulikan apapun, siapapun yang kita cintai, tak ada lagi yang penting
ต้องมีสักวัน เราจะมีวันนั้นใช่ไหม
Txng mī s̄ạk wạn reā ca mī wạn nận chı̀ h̄ịm
Pasti ada hari, kita akan memiliki hari itu, kan?
